به گزارش خبرگزاری حوزه از مشهد، آیت‌ الله سید احمد علم‌ الهدی، در مراسم سوگواری شب اربعین حسینی که روز سه‌شنبه به میزبانی مجتمع فرهنگی مکتب الزهرا(س) برگزار شد، با تأکید بر ضرورت توجه به فلسفه اربعین حسینی اظهار کرد: اربعین به معنای چهلم است و معمولاً هر عزیزی که از دنیا می‌رود یا به شهادت می‌رسد، در چهلمین روز بعد از وفاتش، مراسمی برای تکریم یاد و بزرگداشت مقام او برگزار می‌کنند اما در عمل اینکه برای چهلمین روز هم یادواره گرفته شود، موضوعی نیست که مرسوم و منطقی باشد و آیین باشکوهی که همه‌ساله به مناسبت چهلمین روز شهادت سید و سالار شهیدان در مسیرهای مختلف منتهی به کربلا برگزار می‌شود، در حقیقت یک حرکت ابتکاری و نوآورانه است.

وی افزود: خوشبختانه امروزه این مراسم به یک حرکت عظیم جهانی تبدیل شده است و جمعیت حدود ۳۰ میلیون نفری که از کشورهای مختلف خود را به مسیر مشایه می‌رسانند که تا کربلای معلی پیاده‌روی کنند، هر سال دنیا را تکان می‌دهند و به صدر اخبار جهان تبدیل می‌شوند.

عاشورا، نقطه آغاز نهضت حسینی

نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی با بیان اینکه اربعین، دومین عاشورای امام حسین(ع) است، خاطرنشان کرد: پس از اینکه در روز عاشورا، حضرت به شهادت رسید و عزیزانش را به اسارت گرفتند، این نهضت انسان‌ساز ادامه پیدا کرد و فراتر از یک حرکت اعتراضی علیه حکومت یزید، به یک جریان فکری دقیق و عمیق تبدیل شد. از این بابت می‌توان گفت که عاشورا نه پایان حسین‌ابن‌علی(ع) بلکه نقطه آغاز جریان امام حسین(ع) و غائله کربلا بود.

وی ادامه داد: آن‌چه در طول این چهل روز از روز شهادت حضرت تا روز اربعین صورت گرفت، فصل عظیمی بود که درگیری نابرابر یک‌روزه را به یک انقلاب فراگیر تبدیل کرد. چهل روزی که هم دشمن برای آن برنامه داشت و هم جریان حق. برنامه بنی‌امیه این بود که حسین(ع) را در کربلا ذبح کنند، خانواده‌اش را به اسارت ببرند، سرهای بریده شهدا و نوامیس اباعبدالله(ع) را در شهرهای مختلف بچرخانند، شخصیت رسول‌الله(ص) را با تحقیر فرزندانش درهم بشکنند و یزید و امویان را مقتدر جلوه دهند. برنامه اهل‌بیت پیامبر(ص) هم این بود که در جریان سفر کاروان در مهم‌ترین راه جهان اسلام یعنی مسیر میان عراق تا شام، شهر به شهر و روستا به روستا با مردم هم‌نشین شوند، سخن بگویند، تبیین کنند و پرده از چهره خبیث بنی‌امیه کنار زده و جریان روشنگری را در میان امت نشر دهند.

راهبرد امام حسین(ع)، برپایی یک انقلاب فرهنگی بود

آیت‌الله علم‌الهدی با تأکید بر اینکه عاشورا، روز تبلور عظمت قیام حسینی و اربعین، روز تبلور عظمت قیام زینبی بود، تصریح کرد: تاریخ گواهی می‌دهد که برنامه‌ریزی دقیق حضرت سیدالشهدا(ع) به پیروزی رسید. این تدبیر حسین‌ابن‌علی(ع) بود که از یک دختربچه سه‌ساله گرفته تا یک بانوی عالمه همچون زینب کبری(س)، تک‌تک اعضای کاروان به عناصر جریان‎ساز و روشنگری تبدیل شوند که نه‌فقط یک حکومت ظالم همچون حاکمیت جائرانه یزید بلکه الگوی حکمرانی یزیدی و اموی چنان تبیین شود که امت از چنین الگویی بیزار شود.

وی تأکید کرد: ما در ذکر مصیبت اهل‌بیت(ع)، روضه را گوش می‌کنیم و اشک ما هم جاری می‌شود اما کمتر پیش می‌آید به عمق حکمت و فلسفه سیاسی فکر کنیم. اینکه به ما گفته‌اند اربعین را گرامی بدارید، فقط به این نیست که در این روز سیاه بپوشید و اشک بریزید. این هم خوب است و تعظیم شعائر است اما اصل مطلب آن است که بنشینید فکر کنید هر جریان‌ چه برنامه‌ای را دنبال می‌کرد و در نهایت جریان اهل‌بیت(ع) چطور توانست پیروز شود.

امام‌جمعه مشهد با اشاره به روایت مجاهدت فرهنگی حضرت رقیه(س) در جریان اسارت و سفر به شام گفت: نقل معتبر است که در عصر عاشورا، زمانی که خیمه‌ها غارت شده و کار از کار گذشته بود، رقیه خاتون(س) خود را به گودی قتلگاه رساند؛ آن هم درحالی که زینب کبری(س) بر پیکر برادر شهیدش سوگواری می‌کرد. روایت می‌کند که وجود نازنین رقیه خاتون(س) درحالی که سه سال بیشتر نداشت با مشاهده پیکر پاره‌پاره و بدون سر پدرش نه‌تنها قالب تهی نکرد بلکه در پیش چشم همه لشکریان اموی خود را بر پیکر انداخت و ناله سر داد «یا اَبَتاه مَنِ الَّذی قَطَّعَ وَریدِیک» یعنی ای پدر چه کسی رگ‌های گردن تو را بریده است. اینجاست که عبارت دقیق مقاتل می‌گوید «حَتّی بَکَت کُلَّ صَدیقٍ وَ عَدُوّ» یعنی هیچ‌کس در این لشکر جنایتکار نماند مگر اینکه به پهنای صورت اشک می‌ریخت و همین مقدمه یک انقلاب بزرگ شد که پیشوای آن یک دختربچه سه‌ساله بود.

ایشان بیان کرد: شامی که چهل سال معاویه در آن فرهنگ‌سازی کرده بود و وقتی کاروان اسرا آمدند، مردمش پایکوبی و هلهله می‌کردند، پس از ۱۰ روز کارش به جایی رسید که مردم فرستاده یزید را از منبر خطبه پایین کشیدند، حضرت سجاد(ع) خطبه خواند، مردم اشک ریختند و یزید ناچار شد بگوید لعنت خدا بر عمرسعد و عبیدالله که حسین(ع) را به شهادت رساندند. بعد از این هم سه روز زینب کبری(س) با مردم شام سوگواری کرد، یزید دستور داد کاروان اسرا از خرابه به ساختمان شایسته‌ای منتقل شوند و در نهایت این شمار از زنان و کودکان در اوج مظلومیت به شام آورده شده بودند، در اوج کرامت بدرقه شدند و از راه کربلا به مدینه بازگشتند.

انتهای پیام/